Apa yang disandarkan kepada Tabi’in daripada perkataan atau perbuatan,
tidak kira sama ada bersambung sanad ataupun tidak.
Al-Hafiz Ibnu Hajar telah memasukkan ke dalam kategori Maqthu’
setiap yang disandarkan kepada golongan selepas para Tabi’in daripada
kalangan Tabi’ al-Tabi’in dan juga golongan selepas mereka.
Hukum berhujah dengannya
Maqthu’ tidak boleh dijadikan hujah dalam suatu apapun daripada
hukum-hukum Syara’, walaupun penisbahannya adalah sahih kepada
pengucapnya.
Ini kerana ia adalah kata-kata atau perbuatan daripada
seorang Muslim. Tetapi jika terdapat bukti menunjukkan ia adalah Marfu’
seperti kata-kata perawi – setelah menyebut nama Tabi’in -: “Beliau
memarfu’kannya” sebagai contoh, maka
ia dikira sebagai mempunyai hukum Marfu’ Mursal.
Buku Yang terdapat Khabar Maqthu’
1 – Musannaf Ibnu Abi Syaibah oleh Ibnu Abi Syaibah
(w. 235 H).
2 – Musannaf Abdul Razzaq oleh Abdul Razzaq al-San’ani
(w. 276 H).
3 – Tafsir Ibnu Abi Hatim oleh Ibnu Abi Hatim al-Razi
(w. 277 H).
4 – Tafsir al-Thabari oleh Ibnu Jarir al-Thabari (w.
310 H).
5 – Tafsir Ibnu al-Munzir oleh Ibnu al-Munzir
al-Naisaburi (w. 319 H)
[Kamus Istilah Hadis, Sayyid Abdul Majid al-Ghauri,
hlm. 532]
Tiada ulasan:
Catat Ulasan