1 – Nama sebenar
beliau adalah Yusuf bin Abdul Rahman bin Yusuf al-Mizzi. Gelaran (laqab)
beliau ialah Jamaluddin dan kunyah beliau ialah Abu al-Hajjaj. Gelaran
al-Mizzi berasal daripada nama sebuah kampung yang terletak di barat Damsyik,
Syiria iaitu al-Mizzah yang merupakan tempat beliau membesar. Beliau dilahirkan
pada tahun 654 Hijrah.
2 – Beliau telah
menghafal al-Quran sejak kecil lagi lalu beliau mempelajari ilmu fiqh mazhab
al-Syafi’e dan ilmu-ilmu bahasa Arab. Beliau mula memberi perhatian untuk
mempelajari hadis pada tahun 675 Hijrah iaitu ketika berumur 21 tahun.
3 - Kitab
hadis yang pertama beliau pelajari ialah Hilyah al-Auliya’ karangan Abu
Nu’aim al-Asbahani yang dipelajari dari Ahmad bin Abu al-Khayr al-Haddad. Setelah
itu beliau mengembara ke merata tempat untuk mempelajari hadis seperti Baitul
Maqdis, Homs, Hama, Mekah, Madinah, Kaherah, Iskandariah dan lain-lain.
4 – Guru-guru
beliau sangat ramai sehingga dikatakan mencapai jumlah seribu orang. Antara
guru beliau yang masyhur ialah Imam al-Nawawi, Ibnu Qudamah al-Maqdisi, Ibnu
Daqiq al-‘Eid, Syarafuddin al-Dimyati dan Fakhruddin Ibnu al-Bukhari.
5 – Murid-murid
beliau juga sangat ramai sehinggakan menurut al-Zahabi kebanyakan ahli hadis di
Damsyik dan selainnya merupakan murid beliau. Antara murid beliau yang terkenal
ialah al-Hafiz al-Zahabi, al-Hafiz Ibnu Kathir, al-Hafiz al-‘Alla’ie dan Imam
Tajuddin al-Subki.
6 – Al-Hafiz
al-Mizzi telah menghabiskan masa selama hampir 50 tahun untuk menulis, memberi
fatwa dan mengajar. Beliau pernah menjadi mahaguru ilmu hadis di beberapa buah
pusat pengajian hadis seperti Dar al-Hadith al-Nasiriyyah, Dar al-Hadith
al-Himsiyyah, Dar al-Hadith al-Nuriyyah dan Dar al-Hadith al-Asyrafiyyah.
7 –
Penguasaan beliau yang tinggi dalam bidang ilmu keislaman terutamanya ilmu
hadis membolehkan beliau menghasilkan karya-karya yang bermutu dan berkualiti
tinggi. Antara hasil penulisan beliau yang terkenal dan mendapat sambutan para
ulama ialah Tahzib al-Kamal Fi Asma’ al-Rijal dan Tuhfah al-Asyraf Bi
Ma’rifah al-Atraf.
Kitab Tuhfah al-Asyraf (kiri) dan Tahzib al-Kamal (kanan). Dua buah karya teragung al-Hafiz al-Mizzi. |
8 – Berkenaan keperibadian beliau, muridnya, al-Hafiz al-Zahabi menceritakan dalam Tazkirah al-Huffaz:
“Beliau
mempunyai akhlak yang baik, banyak berdiam diri, sangat sedikit berbicara,
bercakap benar, tidak diketahui bahawa dia bersifat sombong, seorang yang
merendah diri, sangat sabar, sederhana pada perwatakan dan makanannya, banyak
berjalan kaki dalam urusan sehariannya, mempunyai keluhuran budi, merasa cukup
dengan yang sedikit, sanggup mengorbankan buku-bukunya, hartanya dan dirinya,
mempunyai banyak sifat mulia. Abu al-Hasan Ibn al-‘Attar telah menyakiti dan
mencercanya tetapi beliau tidak pernah berkata apa pun tentangnya dan terhadap
orang lain yang menyakitinya.”
9 – Di penghujung
usianya, beliau telah ditimpa penyakit taun. Pada mulanya penyakit tersebut
hanya ringan sahaja dan tidak menghalang beliau daripada mengajar dan
menghadiri solat jemaah. Namun setelah itu sakitnya semakin kuat sehingga
menghalang beliau daripada menghadiri solat Jumaat. Akhirnya beliau
menghembuskan nafas yang terakhir pada hari sabtu 12 Safar tahun 742 Hijrah
ketika berusia 88 tahun. Jenazah beliau telah disolatkan di Jami’ al-‘Umawi dan
diimamkan oleh Imam Taqiyuddin al-Subki. Ramai di kalangan pembesar dan
pemimpin negara yang turut sama menghadiri pengebumian beliau. Jenazah beliau
dikebumikan di perkuburan al-Sufiyyah, bersebelahan dengan kubur isterinya yang
meninggal dunia 9 bulan lebih awal dan tidak jauh dari kubur Ibnu Taimiyyah.
Semoga Allah merahmati beliau atas jasa dan khidmatnya kepada ilmu hadis.
Manhaj
Kitab Tahzib al-Kamal
1 –
Al-Hafiz al-Mizzi telah mengkaji secara teliti kitab al-Kamal Fi Asma’
al-Rijal karangan al-Hafiz Abdul Ghani al-Maqdisi lalu beliau mendapatinya
mempunyai kekurangan dan keluputan ratusan nama perawi Kutub Sittah yang
tidak dimasukkan di dalam kitab ini.
2 – Oleh
itu beliau berhasrat untuk menyusun semula sebuah kitab baru yang mengekalkan
susunan asal kitab al-Kamal namun dapat menampung kekurangan kitab
tersebut lalu terhasillah kitab Tahzib al-Kamal Fi Asma’ al-Rijal.
3 –
Sebahagian orang menyangka bahawa kitab Tahzib al-Kamal ini adalah
ringkasan kepada kitab al-Kamal berdasarkan tajuknya, namun sebenarnya
kitab ini adalah penambahbaikan dan pembetulan terhadap kitab al-Kamal.
4 – Dalam
kitab ini al-Hafiz al-Mizzi bukan sahaja menambah senarai perawi Kutub
Sittah yang tidak disebutkan oleh Al-Hafiz Abdul Ghani al-Maqdisi bahkan
beliau juga menambah lebih 1700 orang perawi tambahan yang terdapat dalam
kitab-kitab karangan pengarang Kutub Sittah yang lain selain Kutub
Sittah. Perinciannya seperti berikut:
1 –
Al-Bukhari:
i) Kitab al-Qira’ah
Khalfa al-Imam.
ii) Kitab Raf’u
al-Yadain Fi al-Solah.
Iii) Kitab al-Adab
al-Mufrad.
iv) Kitab Khalq
Af’al al-‘Ibad.
v)
Perawi-perawi sokongan yang disebutkan oleh al-Bukhari secara mu’allaq
(tanpa sanad lengkap).
2 – Muslim:
i) Perawi
yang terdapat dalam mukadimah kitab Sahih beliau.
3 – Abu
Daud:
i) Kitab al-Marasil.
ii) Kitab al-Radd
‘Ala Ahl al-Qadar.
iii) Kitab al-Nasikh
Wa al-Mansukh.
iv) Kitab al-Tafarrud.
v) Kitab Fadhail
al-Ansar.
vi) Kitab Masail
Imam Ahmad.
vii) Kitab Musnad
Hadith Malik bin Anas.
4 –
Al-Tirmizi:
i) Kitab al-Syamail.
5 –
Al-Nasa’ie:
i) Kitab ‘Amal
al-Yaum Wa al-Lailah.
ii) Kitab Khasais
Ali bin Abi Talib.
iii) Kitab Musnad
Ali.
iv) Kitab Musnad
Hadith Anas bin Malik.
6 - Ibnu
Majah:
i) Kitab al-Tafsir.
5 –
Al-Hafiz Al-Mizzi menyebutkan beberapa orang perawi yang pada hakikatnya
bukanlah perawi Kutub Sittah akan tetapi tujuan beliau menyebutkannya
adalah untuk membezakan (tamyiz) antara perawi tersebut dengan perawi Kutub
Sittah kerana mereka memiliki nama dan tabaqat yang hampir sama.
6 – Beliau juga menyebutkan beberapa maklumat sejarah berkaitan perawi yang tidak disebutkan dalam kitab al-Kamal seperti senarai guru perawi tersebut, murid-murid yang meriwayatkan daripadanya, kritikan (jarh) dan pujian (ta’dil dan tauthiq), tarikh kelahiran dan kematian dan maklumat-maklumat lain.
7 – Selain itu,
beliau juga meletakkan empat fasal tambahan yang penting di bahagian akhir
kitab yang tidak diletakkan dalam kitab al-Kamal, iaitu:
i) Fasal
perawi yang terkenal dengan penisbahannya kepada bapanya, datuknya, ibunya, bapa
saudaranya atau yang seumpama dengannya.
ii) Fasal
perawi yang terkenal dengan penisbahannya kepada kabilah, negeri, pekerjaan atau
yang seumpama dengannya.
iii) Fasal
perawi yang terkenal dengan gelarannya (laqab) atau yang seumpama
dengannya.
iv) Perawi mubham
(yang tidak disebutkan namanya secara jelas).
Fasal-fasal
yang disebutkan oleh al-Mizzi ini sangat membantu pembaca untuk mencari perawi
yang dikehendaki yang terdapat dalam kitab ini.
8 – Al-Mizzi
telah merujuk banyak kitab yang tidak dirujuk oleh pengarang kitab al-Kamal.
Oleh itu kitab ini mempunyai maklumat yang jauh lebih banyak daripada kitab al-Kamal.
Menurut kajian al-Sayyid Muhammad al-Sayyid Nuh, al-Mizzi telah menggunakan
sebanyak 91 buah rujukan bagi menghasilkan kitab ini.
9 –
Al-Mizzi juga telah melakukan penelitian dan semakan semula terhadap maklumat
sejarah berkaitan perawi yang dikemukakan oleh pengarang al-Kamal
sehingga dapat membetulkan maklumat yang silap.
10 – Al-Mizzi
menggunakan beberapa rumus yang menjelaskan kedudukan perawi tersebut dalam kitab-kitab
pengarang Kutub Sittah:
(ع)
bagi perawi yang berada dalam Kutub Sittah.
(٤) Perawi dalam Sunan Arba’ah.
(خ) Perawi
dalam Sahih al-Bukhari.
(م) Perawi
dalam Sahih Muslim.
(د) Perawi
dalam Sunan Abu Daud.
(ت) Perawi
dalam Sunan al-Tirmizi.
(س) Perawi
dalam Sunan al-Nasai’e.
(ق) Perawi
dalam Sunan Ibnu Majah.
(خت) Perawi-perawi
sokongan yang disebutkan oleh al-Bukhari secara mu’allaq.
(بخ)
Perawi dalam al-Adab al-Mufrad.
(ي) Perawi
dalam Raf’u al-Yadain Fi al-Solah.
(عخ) Perawi
dalam Khalq Af’al al-‘Ibad.
(ز) Perawi
dalam al-Qira’ah Khalfa al-Imam.
(مق)
Perawi dalam mukadimah Sahih Muslim.
(مد) Perawi
dalam al-Marasil karangan Abu Daud.
(قد) Perawi
dalam al-Qadr.
(خد) Perawi
dalam al-Nasikh Wa al-Mansukh.
(ف) Perawi
dalam al-Tafarrud.
(صد) Perawi
dalam Fadhail al-Ansar.
(ل) Perawi
dalam al-Masail.
(كد) Perawi
dalam Musnad Malik.
(تم)
Perawi dalam al-Syamail karangan al-Tirmizi.
(سي)
Perawi dalam ‘Amal al-Yaum Wa al-Lailah karangan al-Nasa’ie.
(كن)
Perawi dalam Musnad Malik.
(ص)
Perawi dalam Khasais Ali.
(عس)
Perawi dalam Musnad Ali.
(فق)
Perawi dalam al-Tafsir karangan Ibnu Majah.
11 -
Al-Mizzi memulakan penulisan kitab ini pada 9 Muharram tahun 705H dan tamat
pada hari raya Aidil Adha tahun 712H. Beliau mengambil masa selama hampir 8
tahun bagi menyiapkan kitab ini.
12 - Kitab ini telah diterbitkan oleh Muassasah al-Risalah dengan tahqiq Dr Basyar ‘Awadh Ma’ruf pada tahun 1982 sebanyak 35 jilid.
13 - Kitab ini boleh dimuat turun di sini.
Baca juga:
Tiada ulasan:
Catat Ulasan