pdf تحميل المحدثون في مصر والأزهر للدكتور أحمد عمر هاشم

تحميل

Hadis 9 Daripada 10 Rezeki Dalam Perniagaan

تِسْعَةُ أَعْشَارِ الرِّزْقِ فِي التِّجَارَةِ

“Sembilan persepuluh punca rezeki dalam perniagaan.”

Sumber hadis

Hadis ini iriwayatkan oleh Abu ‘Ubaid dalam Gharib al-Hadith dan Ibnu Abi Dunya dalam Islah al-Mal melalui sanad:

Husyaim daripada Daud bin Abi Hind daripada Nu’aim bin Abdul Rahman daripada Rasulullah sallahu ‘alaihi wasallam.

Dalam riwayat Abu ‘Ubaid ada tambahan:

والجزء الباقي في السابياء

“dan selebihnya dalam penternakan.”

Penilaian Hadis:

1 - Al-Hafiz al-Busiri dalam Ithaf al-Khairah al-Maharah berkata: “Sanad ini daif disebabkan majhulnya (tidak dikenali) Nu’aim bin al-Rahman.”

2 – Al-Hafiz al-Iraqi dalam Takhrij al-Ihya’ berkata: "Para periwayatnya adalah thiqah (dipercayai). Nu'aim bin Abdul Raman dikategorikan oleh Ibn Mandah termasuk daripada kalangan para sahabat, tetapi itu tidak benar. Menurut Abu Hatim al-Razi dan Ibnu Hibban, beliau adalah seorang tabi'i (sempat bertemu sahabat dan tidak sempat bertemu Rasulullah), maka hadith ini adalah mursal."

Terdapat perbezaan pendapat antara al-Busiri dan al-‘Iraqi tentang Nu'aim bin 'Abd ar Rahman, sama ada beliau majhul atau thiqah. Jika beliau thiqah sekalipun hadis ini tetap daif kerana beliau seorang tabi’in yang tidak sempat bertemu Nabi, maka sanad hadis ini terputus.

Kesimpulan

Hadis ini daif kerana ianya adalah hadis mursal (hadis yang diriwayatkan oleh tabi’in yang disandarkan kepada Nabi tanpa melalui sahabat). Walau bagaimanapun, hadis ini masih boleh digunakan.

Penjelasan Hadis:

Menurut Imam al-Mawardi, perniagaan adalah cabang kepada dua sumber iaitu pengeluaran/penghasilan dan pertanian.

Perniagaan pula terbahagi kepada dua jenis: Jualan barangan di kawasan bandar tanpa perlu perpindahan dan perjalanan dan yang kedua ialah jualan barang melalui perjalanan dan pemindahannya ke bandar-bandar mengikut keperluan orang tertentu dan secara umum. Ini kerana barangan tersebut adalah sumber asas bagi penduduk bandar dan kota dan manfaatnya lebih menyeluruh serta keuntungannya lebih banyak serta tiada seorang pun yang tidak memerlukannya.

Adapun ternakan, ia hanya merupakan sumber bagi penduduk padang pasir dan penghuni khemah kerana mereka tidak menetap di sesuatu tempat dan tidak tinggal di bandar, maka mereka memerlukan harta yang boleh berpindah. Oleh itu, mereka memelihara haiwan yang boleh berpindah dengan sendirinya dan mencari makanannya sendiri. Kebanyakan manfaatnya adalah untuk mereka sahaja.

Walau bagaimanapun, ini tidak bermakna perniagaan lebih utama daripada penghasilan dan pertanian, kerana ia hanya menunjukkan bahawa rezeki dalam perniagaan adalah lebih banyak dan tidak ada percanggahan antara kuantiti dan keutamaan.

Karamah Imam al-Ghazali

1. Al-Munawi[1] berkata: Ketika mana Qadhi 'Iyyad mengeluarkan fatwa agar kitab Ihya' dibakar, disampaikan berita tersebut kepada Imam al-Ghazali maka beliau berdoa keatas Qadhi 'Iyyad. Secara tiba-tiba Qadhi 'Iyyad mati ketika berada di dalam tandas.

Dikatakan bahawa al-Mahdi (khalifah ketika itu) yang menyuruh agar Qadhi 'Iyyad dibunuh ketika  berada di dalam tandas.

2. Al-Munawi[2] berkata: Di antara karamah beliau adalah apa yang telah dikeluarkan oleh al-Yafi'e daripada Ibnu al-Mailaq daripada al-'Arsyi daripada al-Mursi daripada al-Syazili daripada Syeikh Ibnu Hizam:

Beliau (Ibnu Hizam) keluar bersama-sama dengan sahabatnya dan bersamannya terdapat sebuah kitab. Beliau berkata: Adakah kamu tahu kitab ini? Mereka berkata: Ini kitab Ihya'.

Adalah Syeikh Ibnu Hizam memfitnah Imam al-Ghazali dan melarang orang membaca kitab Ihya'. Beliau menunjukkan badannya kepada sahabat beliau dan terdapat kesan dipukul dengan cemeti pada badannya.

Beliau berkata: al-Ghazali telah datang dalam mimpiku dan memanggilku bertemu dengan Rasulullah ﷺ. Ketika mana kami berada di hadapan Rasulullah, al-Ghazali berkata: Lelaki ini mendakwa aku berkata sesuatu yang tidak engkau (Rasulullah ﷺ) katakan.

Maka Rasulullah ﷺ memerintahkan al-Ghazali memukulku maka beliau memukulku.

# Karamah adalah perkara mencarik adat (luar biasa) yang dikurniakan oleh Allah kepada hamba-Nya yang soleh dan bertakwa sebagai satu bentuk kemulian kepadanya.

---

[1] Al-Kaukib al-Durriyyah Fi Tarajim al-Sadah al-Sufiyyah, jilid 2, ms. 294, cetakan Dar Sodir.

[2] Al-Kaukib al-Durriyyah Fi Tarajim al-Sadah al-Sufiyyah, jilid 2, ms. 294, cetakan Dar Sodir.

Benarkah kisah kucing bernama Mueeza?

Credit gambar: White_Coffee_Cat

Selalu terjumpa dalam internet orang mengongsi kisah kononnya nabi sallahu 'alaihi wasallam menggunting jubah kerana ada seekor kucing bernama Mueeza yang tidur atas jubah nabi sallahu 'alaihi wasallam. Kerana tidak ingin mengganggu kucing itu tidur nabi menggunting bahagian jubah di mana kucing itu berada.

Kebenaran kisah tersebut tidak pula diketahui sebab semua yang berkongsi cerita itu tidak menyertakan sumbernya.

Terjumpa dalam kitab Siyar A'lam al-Nubala (21/78) oleh al-Dzahabi rahimahullah cerita yang lebih kurang sama seperti di atas yang berlaku kepada Imam Ahmad al-Rifa'ie rahimahullah (512H-578H).

Seekor kucing tidur di atas lengan baju Syeikh Ahmad al-Rifa’ie. Apabila tiba waktu solat, Syeikh Ahmad al-Rifa’ie mengunting lengan bajunya dan tidak mengganggu kucing tersebut. Kemudian beliau duduk lalu mencantumkan lengan baju yang terkoyak itu dan berkata: “Tiada apa yg berubah.”